Biblioteka dla Wszystkich.

Moje Miejsce.

liczba bibliotek

23

czas trwania projektu

sierpień 2023 r. – kwiecień 2025 r.

grupa odbiorców

młodzież, opiekunowie

koordynator projektu

cele projektu

Celem projektu jest wsparcie młodzieży z Polski i Ukrainy w nauce szkolnej, wyborze dalszej ścieżki kariery i nawiązywaniu relacji. Ważnym elementem projektu jest wsparcie psychospołeczne młodych osób, a także ich opiekunów.

Efekty projektu

W 23 bibliotekach w Polsce powstaną Strefy Młodych – przestrzenie zaprojektowane przez młodzież służące do nauki, rozwoju i relaksu. Biblioteki stworzą ofertę dedykowaną młodym ludziom z Polski i Ukrainy ułatwiającą im zdawanie egzaminów szkolnych, wybór ścieżki kariery i nawiązywanie relacji rówieśniczych.

Opis działań projektowych:

“Biblioteka dla wszystkich. Moje miejsce” to projekt wspierający młodzież ukraińską i polską w nawiązywaniu relacji, nauce szkolnej oraz wyborze ścieżki kariery – poprzez udział w zajęciach integracyjnych i rozwojowych organizowanych w bibliotekach.
Wsparcie dotyczy również ukraińskich rodziców i opiekunów.

Zajęcia odbywają się od października 2023 r. do kwietnia 2025 r. w bibliotekach w różnych częściach Polski. Obejmują obszary takie jak rozwijanie zainteresowań, wsparcie psychospołeczne, wzmacnianie kompetencji miękkich, kursy języka polskiego, wsparcie w nauce szkolnej, w tym efektywne uczenie się i przygotowanie do egzaminów, oraz doradztwo zawodowe.

W każdej bibliotece powstaje projektowana partycypacyjnie przez młodzież przestrzeń do spędzania czasu i rozwijania się. Nastolatki będą mogły dzięki projektowi inicjować i realizować projekty przy wsparciu bibliotekarzy.

Biblioteki otrzymują wsparcie finansowe i merytoryczne w postaci szkoleń z różnorodnych metod pracy z młodymi osobami.
Projekt „Biblioteka dla wszystkich. Moje miejsce” jest realizowany przez FRSI w partnerstwie z Save the Children International.

Historia:

Moja historia z projektem zaczęła się od przypadkowego poznania się z Panią Agatą [Agata Warywoda, bibliotekarka]. Przyszłam do Centrum Aktywności Młodzieży, żeby podgrzać sobie jedzenie przed treningiem, i Pani od razu rozpoznała, że jestem z Ukrainy i zaproponowała przyjść na pierwsze spotkanie w bibliotece [w ramach projektu „Biblioteka dla wszystkich. Moje miejsce”].
Będąc szczerą, nie wiedziałam czy iść, czy nie, ale jednak poszłam i już wiem, że to była jedna z moich najlepszych decyzji. Na pierwszym spotkaniu poznałam się z przecudowną dziewczyną Olą i okazało się, że uczymy się w jednej szkole. Od razu złapałyśmy bardzo dobry kontakt, co nie jest częstym wydarzeniem w moim życiu. Przy niej mogę byś sobą i wiem, że ona również może liczyć na to samo.

Generalnie jestem dosyć zamkniętym człowiekiem i czasem ciężko jest mi funkcjonować wśród ludzi. Moja nieśmiałość i kompleksy spowodowane przekonaniem, że mogę być nieciekawą dają o sobie znać. Ale ludzie, którzy razem ze mną uczestniczą w tym projekcie i tworzą strefę, już są dla mnie jak taka mała rodzina.

Jestem Ukrainką i przyjechałam do Polski dwa lata temu w momencie, kiedy do mojego miasta weszło wojsko rosyjskie. Była to gwałtowna zmiana środowiska i nie powiem że z łatwością udało mi się ponownie powrócić do wewnętrznego spokoju i szczęścia. Jak mówiłam wcześniej ciężko jest mi adaptować się wśród nowych ludzi. Nie znałam kompletnie języka polskiego i to dodawało jeszcze więcej nieśmiałości.

Po upłynięciu tych dwóch lat mogę z pewnością powiedzieć, że czuję się dużo lepiej w Polsce. Mam w zasadzie wszystko, co potrzebuje młoda osoba do rozwoju. Jestem szczęśliwa. Uważam, że takie projekty jak właśnie ten pomagają młodym ludziom trochę się odnaleźć w życiu, jest to wspaniała możliwość poznania nowych ludzi i może nawet swoich ukrytych umiejętności.

Zoja, 16 lat

„W spotkaniu wzięła udział starsza młodzież liceum. „Mapa karier” pomogła uczestnikom dostrzec swoje mocne strony i poznać różne prace, których wcześniej nie brali pod uwagę. Dużo czasu poświęciliśmy na swobodną, szczerą rozmowę o obawach związanych z odnalezieniem się na rynku pracy, sposobach szukania zatrudnienia. Uczestnicy naszych zajęć boją się przede wszystkim tego, że podejmą zły wybór i zmarnują kilka lat na naukę lub pracę w nieodpowiednim dla nich miejscu. Wspólnie rozważaliśmy, czy taki czas rzeczywiście można nazwać zmarnowanym oraz czym jest właściwie jest doświadczenie.”

Bibliotekarka

Skip to content