Biblioteka dla Wszystkich.

Różni. Równi. Ważni.

liczba bibliotek

50

czas trwania projektu

maj 2022 r. – styczeń 2024 r.

grupa odbiorców

dzieci, opiekunowie

koordynator projektu

cele projektu

Celem projektu było wsparcie w nauce i integracji społecznej dzieci i młodzieży z doświadczeniem uchodźstwa, które przyjechały do Polski po wybuchu wojny w Ukrainie.

Efekty projektu

W bibliotekach w całej Polsce zostały uruchomione zajęcia edukacyjne wspierające naukę szkolną oraz nawiązywanie relacji rówieśniczych. Dorośli opiekunowie mieli okazję uczestniczyć w bezpłatnych kursach językowych i zajęciach ułatwiających integrację w nowym środowisku.

Opis działań projektowych:

Projekt “Biblioteka dla wszystkich. Różni. Równi. Ważni.” był realizowany od maja 2022 do końca grudnia 2023 przez FRSI i zespoły 50 bibliotek publicznych z całej Polski, w partnerstwie z organizacją Save the Children International. Kluczowe cele projektu stanowiło umożliwienie dzieciom i młodzieży z Ukrainy:

  • kontynuowania nauki w ukraińskiej szkole w trybie online,
  • zaadaptowania się do polskiej szkoły,
  • nauki języka polskiego,
  • integracji z młodymi Polkami i Polakami.

Cele te były osiągane poprzez organizację Cyfrowych Centrów Edukacji (spotkań, podczas których uczestniczące osoby mogły otrzymać wsparcie w nauce i odrabianiu lekcji od osoby mówiącej po ukraińsku) oraz szerokiego wachlarza zajęć ogólnorozwojowych. Dodatkowo również dla osób dorosłych z Ukrainy przewidziana była mniejsza pula aktywności, w szczególności zajęć językowych.

Projekt „Biblioteka dla wszystkich. Różni. Równi. Ważni.” był realizowany przez FRSI w partnerstwie z Save the Children International.

W trakcie trwania projektu 50 bibliotek zrealizowało 11 352 zajęć, w których wzięło udział łącznie 21 047 osób, wypełniając 83 426 miejsc na zajęciach.

Z oferty Projektu skorzystała grupa 5792 młodych osób z Ukrainy – łącznie wypełniły one 39 656 miejsca na zajęciach.

Fragmenty z raportu ewaluacyjnego przygotowanego na zakończenie projektu:

  1. Dzieci/młodzież z Ukrainy czuły się w bibliotece bezpiecznie (99%) i oceniały spędzany w niej czas jako ciekawy (95%). To istotne z dwóch powodów. Po pierwsze, wiele rodzin z Ukrainy wciąż mierzy się z bardzo trudną sytuacją mieszkaniową, a młode osoby nie mają swojej przestrzeni, w której mogłyby się na jakiś czas odgrodzić od reszty domowników. Po drugie, ze względu na przytłoczenie liczbą lekcji (szkolnych – często zarówno w szkole polskiej jak i ukraińskiej on-line – oraz dodatkowej nauki języka) potrzebują one miejsca, w którym mogą się spotykać i bawić się poza zorganizowanymi zajęciami. Chodzi o czas, w którym nikt nie mówi im, co dokładnie mają robić, nie wyraża żadnych oczekiwań, nie wyznacza zadań. Bibliotekom udało się stać właśnie takimi miejscami odpoczynku, do których dzieci chętnie przychodzą po lekcjach.
  2. W kontekście przemęczenia dzieci i młodzieży z Ukrainy, bardzo dobrze sprawdziła się formuła zajęć Cyfrowego Centrum Edukacji (CCE). Były one zarówno momentem odrabiania lekcji, jak i zabawy oraz szansą dla dzieci z Ukrainy na swobodną rozmowę po ukraińsku we własnym gronie.
  3. Dzieci/młodzież uczestniczące regularnie w zajęciach nawiązały w bibliotece nowe znajomości – deklarowały, że spotykały tam przyjaciół (90% ankietowanych i 98% młodszych dzieci biorących udział w warsztacie ewaluacyjnym) oraz że z osobami, które poznały w bibliotece, zdarzało im się umawiać na spotkania również poza nią (80% ankietowanych). Zwłaszcza w małych miejscowościach, w których społeczność osób z Ukrainy jest niewielka, każda osoba o podobnych zainteresowaniach, z którą można czasem porozmawiać w ojczystym języku, była bardzo cenna.
  4. Biblioteki stały się bowiem miejscem [dla osób dorosłych], w którym można było otrzymać bardzo różną pomoc – od możliwości uczestniczenia w zajęciach i nauki języka, poprzez szansę na wygadanie się, aż po uzyskanie różnorodnych informacji i wsparcie w poradzeniu sobie ze sprawami formalnymi.
  5. Wszystkie zajęcia [dla osób dorosłych] były oceniane bardzo wysoko:
  • zwiększały samodzielność osób uczestniczących w załatwianiu w Polsce codziennych spraw,
  • 85% ankietowanych oceniło, że zajęcia zwiększyły ich pewność siebie w mówieniu po polsku,
  • 79% ankietowanych oceniło, że zajęcia pomogły im nauczyć się poprawnie mówić i pisać po polsku,
  • zarówno zajęcia językowe, jak i inne nie ograniczały się wyłącznie do nauki języka, ale były też okazją, żeby trochę lepiej poznać historię i kulturę Polski.

„Na początku było ciężko przekonać dzieci i rodziców z Ukrainy do korzystania z naszych darmowych ofert. Oni podchodzili bardzo nieufnie – wypożyczali książki i szli. […] No ale mamy zaczęły przyprowadzać dzieciaki i zauważyłam, że kiedy dzieciaki fajnie się bawią, korzystają z przestrzeni, korzystają z ukraińskich książek, których mamy coraz więcej, też dzięki projektowi, wychodzą zadowolone, uśmiechnięte, to te mamy zaczęły pytać, czy mamy też coś dla dorosłych […] W efekcie zaczęli też zaglądać do innych filii, sprawdzać, co się tam dzieje.”

Bibliotekarka

Skip to content